a| Howest

a| dut

a| Kruistocht in spijkerbroek.

a| Wommelgem : b| Van In, c| 2010.

a| 415, [2]p. pl. : b| ill.

a| Boektoppers: leerjaar 5 en 6 v| 2010-2011

a| Klassieker uit 1973 (Gouden Griffel 1974 en Europese jeugdboekenprijs 1976 voor beste historische roman) over de 15-jarige Dolf die via een tijdmachine vanuit het nu in de Kinderkruistocht van 1212 terechtkomt: 8000 kinderen vanuit Duitsland op weg naar Jeruzalem om de stad te bevrijden van de ongelovige Arabieren (niet-christenen). Hij ontpopt zich als leider vanwege zijn medelijden, sociaal besef, moderne (medische) kennis, organisatietalent, etc. en helpt de kinderen tijdens de barre, avontuurlijke tocht in hun strijd tegen de elementen (ze trekken de Alpen over), vijandige bewoners en valse leiders. Onderweg maakt hij kennis met ziekte, wreedheid, dood, moed, vriendschap, trouw, de 13e-eeuwse sociale verhoudingen en (bij)geloof. Ook wordt hij verliefd op de mooie, sterke Jenne. Uiteindelijk weet hij met hulp van zijn nieuwe vrienden de kinderen voor een vreselijk lot te behoeden. Dolf Wega, een tiener uit Amstelveen en grote liefhebber van geschiedenis, mag een kijkje nemen in het

a| Laboratorium van dr. Simiak en dr. Kneveltoer, vrienden van zijn vader die een tijdmachine hebben uitgevonden. Ze staat nog niet helemaal op punt en de geleerden doen alleen nog maar tests met dieren in een kooi. Hoe verleidelijk is het niet om een mens naar het verleden te kunnen sturen, die het bewijs van zijn tijdreis zou kunnen meebrengen en uit eigen ervaring zou kunnen vertellen hoe het leven eeuwen geleden was. Dolf wil het zo graag, de geleerden geven toe en flitsen hem naar het Frankrijk van de 13e eeuw. Maar het loopt mis. Hij komt niet in Frankrijk terecht maar in Duitsland en bovendien slagen ze er niet in hem op het afgesproken moment terug te halen naar zijn eigen tijd. Tot zover het Suske en Wiske-gehalte, want wat je daarna krijgt, is een wervelend avontuurlijke en authentieke historische roman. De truc met de tijdmachine mag dan wat artificieel zijn, het kwam er Thea Beckman op aan de middeleeuwen te bekijken vanuit een hedendaagse verwondering. Om de geschiedenis van

a| De mensen in beeld te brengen, eerder dan over de hoge heren uit de geschiedenisboeken en de weergaloze helden uit de klassieke historische roman te schrijven. Wanneer Dolf beseft dat hij voor een paar maanden vastzit in de middeleeuwen, voegt hij zich bij een groep van duizenden kinderen, die op weg zijn naar Jeruzalem om de stad van de Saracenen te bevrijden, niet te vuur en te zwaard, maar ze zullen "de Saracenen verjagen met [hun] onschuld." Dat is tenminste wat de kwaadaardige Don Anselmus hen heeft aangepraat, terwijl hij geen andere bedoeling heeft dan de kinderen als slaven te verkopen. Waar Dolf op de kruistocht een - weliswaar hard en confronterend -- avontuur beleeft, in de hoop dat hij dankzij de niet aflatende zorg van het thuisfront weer veilig thuiskomt, is het voor de haveloze groep zwervertjes een bittere kwestie van overleven. Dat Beckman geen correcte feiten verhaalt, die overeenkomen met historische plaats, tijd en personen, staat vast. Het is niet zeker dat er effectief

a| Kinderkruistochten zijn geweest en ze brengt gebeurtenissen uit verschillende periodes en plaatsen samen omwille van het verhaal. Een gebruikelijk, en voor de opbouw van een verhaal met de nodige spankracht, veelal noodzakelijk procd, dat niet belet dat ze een authentieke (grotendeels navolgbare) reis door het middeleeuws Europa uitstippelt. De impact van Dolfs 20e-eeuwse kennis en talent, en de onwetendheid en gelatenheid in hun geloof van de middeleeuwers is soms wat scherp gesteld, maar de confrontatie tussen geloof en lotsaanvaarding enerzijds, en individualisme en zelfbeschikking anderzijds, is een boeiend en blijvend actueel gegeven.

a| Leeftijd: 12+

a| Kinderkruistochten.

a| Beckman, Thea, d| 1923-2004 0| (viaf)79419102

b| HWSJS c| SJS j| SJS.LEESBOEK.BLAUW.BECK.10 p| 2015730

a| book