a| 9789058385031

a| Howest

a| dut

a| Metromonsters.

a| Wielsbeke : b| De Eenhoorn, c| 2008.

a| [28] : b| ill.

a| Kadoze (2de kleuter)

a| Een hartverwarmend verhaal, dat niet in clichés vervalt. Zo is de moeder niet, zoals zo vaak, de ideale mama die al haar liefdevolle geduld op haar kind richt. Ze is wel een eigentijdse jonge vrouw die haar eigen leven leidt en die verwacht dat haar kind daar begrip voor heeft ("In de stad kwam ik Liesbeth tegen,' zegt mama. '[...] Helemaal de tijd vergeten. Dat vind je toch niet erg, hè?"). De keerzijde is dat mama soms wel erg weinig aandacht heeft voor haar kind. Zo zet ze in de metro gewoon haar koptelefoon op ('Hippetsjik-hippetsjik-hippetsjik', hoort Mimi.). Een leuke vondst is dat je van de mama nooit het hoofd te zien krijgt: er is geen werkelijke communicatie met Mimi. De oma, die wél echt aandacht voor Mimi heeft, wordt wel volledig afgebeeld. Toch wordt dit boek nooit moraliserend. De illustraties zijn nergens zeemzoet en geven iets weer van de monsterlijkheid die de wereld voor een klein meisje kan hebben. Toch zijn ze zeker niet schrikwekkend. De tekeningen sluiten nauw aan bij de tekst, maar verruimen hem ook. Zo zien we bij de woorden 'Zou er een raampje openstaan? Brrr, het tocht langs mijn benen' een gigantisch sneeuwmonster dat koude lucht uitademt. Tot slot wil ik de aandacht vestigen op de prachtige tekst, die met zijn subtiel poëtische taal tegelijk bondig, krachtig en treffend is.

a| Op een pittige manier toont dit verhaal hoe de fantasie en gevoelens van kinderen worden geprikkeld door een constante toevloed van indrukken. Sebastiaan Van Doninck is met zijn magistrale prenten in grote doen. Mimi heeft van haar oma een potlood met vier kleuren gekregen. Daar wil ze heel veel monsters mee tekenen. Niet alleen Mimi's hoofd zit vol monsters, ook in de metro krioelt het ervan. Er zitten zelfs monsters tussen de mensen en onder de banken. Eén monster komt wel erg dichtbij...In Metromonsters wordt een stukje uit het leven van het kleine meisje Mimi verteld. Mimi wordt door haar mama bij haar oma opgehaald en gaat samen met haar met de metro naar huis. De omgeving van de metro intimideert de kleine Mimi dermate dat ze overal monsters meent te zien. Aanvankelijk jagen die haar schrik aan. Die grote griezels zitten mensen achterna of tillen, gierend van het lachen, de hele metro op alsof het niks is. Dan ontdekt Mimi onder haar stoel een klein monstertje dat banger is van haar dan zij van hem. Mimi overwint haar angst en weet het wezentje te sussen. Even denk je als lezer dat dat het was: ze stapt van de metro en zwaait naar alle monsters, waarvan ze nu beseft dat het eigenlijk helemaal geen griezels zijn. Wanneer Mimi echter in bed wordt gestopt, blijkt dat ze het kleine monstertje stiekem heeft meegenomen en dat ze intussen dikke vriendjes zijn.

a| Leeftijd: 5+

a| Metro's.

a| Bang zijn

a| Van Doninck, Sebastiaan, d| 1979- 0| (viaf)256357724

a| Van Oudheusden, Pieter, d| 1957-2013 0| (viaf)19912346

b| HWSJS c| SJS j| BST.BANG ZIJN.O p| 2020549

a| book