a| 9789045116815

a| Howest

a| Van Der Geest, Simon, d| ....- 0| (viaf)

a| Spijkerzwijgen / c| Simon van der Geest.

a| Amsterdam ; Antwerpen : b| Querido, c| 2015.

a| 255 p.

a| Vanwege huwelijksproblemen tussen haar ouders moet de 12-jarige Vonkie een week bij haar opa op het platteland logeren. Aanvankelijk verloopt contact tussen opa en Vonkie wat stroef, totdat hij haar allerlei verhalen over vroeger begint te vertellen. Al snel komt Vonkie erachter dat opa haar niet alles vertelt. Waarom heeft hij geen contact meer met zijn lievelingsbroer? Waarom mag Vonkie niet in de buurt van de oude molen komen? Vonkie is vastbesloten het geheim van haar opa te ontrafelen. Een spannend verhaal over jaloezie, trots en broederliefde. In de ik-vorm vertelt Vonkie per dag over haar belevenissen. Vervolgens is elke dag opgedeeld in hoofdstukjes over het heden of verleden. Het taalgebruik is mooi, licht literair, maar tegelijkertijd begrijpelijk voor de doelgroep. De Nederlandse kinderboekenschrijver Simon van der Geest (1978) won al twee keer de Gouden Griffel. Ook dit boek getuigt van zijn vakmanschap: wederom slaagt Van der Geest erin een brug te slaan tussen literatuur met een hoofdletter en een spannend jeugdboek dat ieder kind zal willen uitlezen. Vanaf ca. 10 jaar. © NBD Biblion - Linda Adam

a| Vonkie (12) logeert bij haar opa op de boerderij. Ze vindt het maar saai, tot opa verhalen begint te vertellen over vroeger, toen hij met zes broers op de boerderij woonde. Verhalen over slimme streken, briesende buurmannen en woedende zwanen. Maar Vonkie merkt dat opa niet alles vertelt. Wat is er toch gebeurd tussen hem en zijn lievelingsbroer? Waarom mag ze niet in de buurt komen van de oude molen? Samen met haar achterneef Sven probeert Vonkie de waarheid te achterhalen. En dan komt het verleden ineens gevaarlijk dichtbij. Standaard der Letteren, 8 mei 2015: **** 'Spannend, ontroerend en meesterlijk verteld' Opa zet zijn handen in zijn zij. Er hangen kleine druppeltjes in zijn snor. ‘Wat had ik nou gezegd over die molen?' ‘Hij staat helemaal niet op instorten,' bijt ik terug. ‘Ik weet heus wel wat ik doe, hoor.' Hij zegt niks. Ik zie zijn kaken aanspannen. ‘Ik zag een rat,' vertel ik. ‘Maar verder is het gewoon een oude molen. Ik snap niet…' ‘Niemand komt zo dicht bij die molen. Jij dus ook niet.' ‘Wat is er dan mis mee?' Geen antwoord. Opa geeft me de emmer, en we beginnen weer te lopen. ‘Hoezo is ie gevaarlijk? Is er een keer een ongeluk gebeurd of zo?' Opa kijkt naar me vanuit zijn ooghoek. ‘Zoiets ja,' mompelt hij. ‘Wat voor ongeluk? Vertel dan.' ‘Al die vragen van jou,' zucht opa. Maar verder zegt hij niks meer, klapt hij weer op slot. Moe word ik daarvan. Ik ga langzamer lopen. Ik kijk naar zijn rug, hoe de regen op zijn jas tikt, hoe zijn laarzen wegzakken in het land. Sop. Sop. Sop.

a| Vonkie (12, ik-figuur) logeert bij haar opa. Hij vertelt haar allerlei verhalen over vroeger. Maar opa vertelt haar niet alles. Waarom heeft hij geen contact meer met zijn lievelingsbroer? En waarom mag Vonkie niet in de buurt van de oude molen komen? Vanaf ca. 10 jaar.

b| HWSJS c| SJS j| SJS.LEESBOEK.BLAUW.GEES.15 p| 2026065

a| book