MARC Record
Leader
001
003017742
003
BE-GnUNI
005
20230801084732.0
008
211123|2021||||xx |||||||||||||| ||dut|d
020
a| 9789023456865
040
a| Howest
100
1
a| Porter, Max,
d| ....-
0| (viaf)
245
1
0
a| Verdriet is het ding met veren /
c| Max Porter.
260
a| Amsterdam :
b| De Bezige Bij,
c| 2021.
300
a| 122 p.
520
a| Twee broertjes en hun vader vinden, na de dood van hun moeder en echtgenoot, bij hun rouwverwerking steun bij de kraai Crow uit de gedichten van Ted Hughes. Vertaald door Saskia van der Lingen - VERDRIET IS HET DING MET VEREN R.S., 30 maart 2016 Eerste zin Er ligt een veer op mijn kussen. Misschien is literatuur slechts dit: een levenslang verzet tegen de dood. Met de immer nakende dood ... Misschien is literatuur slechts dit: een levenslang verzet tegen de dood. Met de immer nakende dood in het achterhoofd moét er wel geschreven worden, al was het maar om een pover testament van ons vluchtige bestaan na te laten. Maar over de dood schrijven is geen sinecure — er valt weinig zinnigs over te zeggen en het vergt al een heel scherpe pen om al dat zwart tot behapbare woorden te versnijden. Max Porter slaagt er wonderwel in. In korte poëtische hoofdstukjes beschrijft hij de rouw van een jonge vader die net zijn vrouw verloren heeft en met een stelletje zonen achterblijft. Een depressie lonkt, maar dat is buiten de gigantische raaf gerekend die de tombe binnenrolt en de bewoners tegelijk treitert, troost en aanjakkert. Dat Porter een Ted Hughes-kenner is, blijft niet onopgemerkt, maar hij overstelpt de lezer niet met slimmigheden en hij houdt het bondig, wat de sprookjesachtige zeggingskracht alleen maar vergroot. Een extra zwarte pluim voor de humor, trouwens, want misschien is dat ons sterkste wapen: de wrange lach in het aanschijn van de dood. 30 maart 2016© Knack 47
852
4
b| HWSJS
c| SJS
j| SJS.LEESBOEK.PORT.21
p| 100000017039
920
a| book