MARC Record
Leader
001
003536776
003
BE-GnUNI
005
20250402104313.0
008
210812s2021 ne || |000 ||dut|d
020
a| 9789044646634
035
a| (OCoLC)1263761266
040
a| Howest
050
4
a| PT5001-5980
082
0
4
a| 839.31
084
a| 860
2| vsiso
100
1
a| Taveirne, Lara,
d| ....-
0| (viaf)
245
1
0
a| Pluto :
b| aan het einde van de weg rechtdoor /
c| Lara Taveirne.
260
a| Amsterdam :
b| Prometheus-Bert Bakker,
c| 2021.
300
a| 299 p.
520
8
a| Een goudkleurige Volvo hobbelt over een doodlopende weg, gevolgd door een immense stofwolk. Achter het stuur zit een druk pratende vrouw onder een strooien hoed. Op de achterbank, onder al even indrukwekkende hoofddeksels, zitten haar drie oudste dochters. Uit het passagiersraam steekt het hoofd van de tienjarige Antonia. Zij draagt geen hoed. Haar korte haren wapperen terwijl ze Pluto binnenrijden, want zo noemen haar zussen het doodse platteland waar hun moeder in een opwelling een scheef dijkhuis heeft gekocht. In 'Pluto' beleeft Antonia de zomer van haar leven. Pas vele jaren later keert ze terug, met een baby in een draagdoek en een peuter aan de hand. Maar ditmaal is het geen zomer. Het dijkhuis is zwaar in verval. Antonia's hart ligt aan diggelen. De noordoostenwind blijft maar waaien. En de baby houdt niet op met huilen. In 'Pluto' biedt Lara Taveirne een volkomen authentieke blik op een van de grote thema's van het mensdom: verlies. Zonder mededogen laat ze haar rouwende personages afdalen in het schimmenrijk, met alleen een touwtje om de weg terug te vinden: de onbreekbare band tussen generaties. Lara Taveirne (1983), een van de eigenzinnigste schrijvers van haar generatie, schreef eerder de romans 'De kinderen van Calais' (2014. winnaar Debuutprijs, genomineerd voor de Bronzen Boekenuil), 'Hotel zonder sterren' (2015) en 'Kerkhofblommenstraat' (2018). 00.
650
4
a| Moeder-dochter relatie.
650
4
a| Romans.
650
4
a| Verlies.
852
4
b| HWSJS
c| SJS
j| SJS.LEESBOEK.TAVE.22
p| 100000017267
920
a| book