Ravenhaar.
- Type:
- boek
- Titel:
- Ravenhaar.
- Jaar:
- 2007
- Taal:
- Nederlands
- Uitgever:
- Wommelgem : Van In, 2007
- Paginering:
- 84 p.
- Plaatsnummer:
- SJS.LEESBOEK.GEEL.RANS.07 (SJS)
- Onderwerp:
- Cultuurverschillen
Huwelijk
Verliefd zijn
Vriendschap - Samenvatting:
- Een clubje vrienden is op zoek nar een spel. Een spel dat groter, anders en beter is dan alle andere spelletjes die ze eerder speelden. Beter dan politiekorps of beautysalon. Anders dan de zoektocht naar de hond van de zieke Berend. Groter dan kikkers de drukke weg helpen oversteken. Want dit wordt allerlaatste spel. Bram, Ben, Dorien, Stan en Victor worden groot. Misschien t groot voor spelletjes. Zes jongeren verzinnen samen al jaren grote spelen. Ze bootsen de werkelijkheid zo goed mogelijk na, steeds in de volle overtuiging dat het spel is. Nu naderen ze het moment dat ze nog n laatste spel spelen, voordat ze naar het voortgezet onderwijs gaan. Ze zullen doen alsof Bram en Fatima (Ravenhaar) gaan trouwen. Alle voorbereidingen worden getroffen. Gaandeweg wordt duidelijk dat er veel meer achter zit, vooral voor Fatima. Begrijpen de jongelui elkaar wel? Zijn ze echt zulke goede vrienden als ze dachten? En is dit nog een spel? De schrijver laveert in deze novelle knap tussen spel en, Realiteit, tussen kindertijd en volwassenheid en tussen culturen die totaal anders tegen verschillende zaken aankijken. Met de hoofdpersoon (Bram) maken lezers een leerproces door dat sterk in de buurt komt van een inwijding. Vier jongens en drie meisjes tussen elf en dertien jaar nemen op een originele manier afscheid van hun kindertijd. Voor hun laatste fantasiespel kiezen ze voor een trouwpartij. De gelukkigen zijn Bram, de verteller, en de Marokkaanse Fatima, die ze vanwege haar gitzwarte haar Ravenhaar noemen. De andere clubleden zorgen voor de aankleding en de enscenering. Dit verrassende uitgangspunt brengt de overgang tussen de kindertijd en de puberteit origineel in beeld. Van Ranst ensceneert en beschrijft filmisch. Hij laat het cameraoog langzaam zijn personages aftasten en registreert feilloos hoe Bram aarzelt tussen kinderlijke stoerheid en puberale verliefdheid. Flashbacks naar vroegere onschuldige kinderspelletjes botsen met de sensualiteit in hun nieuwe spel. De innerlijke, Spanning neemt toe. Maar ook culturen botsen in het nieuwe spel. Niet enkel wordt er in België anders getrouwd dan in Marokko, ook de opvatting over liefde en trouw is anders. 'Anders is dus spannend' krijgt het clubje als positieve boodschap mee. En terwijl Ravenhaar beetje bij beetje, letterlijk en figuurlijk, een tipje van de sluier licht, dringt het tot de vrienden door welke angst er achter haar verhaal zit. Van Ransts verhaal is origineel, intimistisch, vol met goede vondsten en mooie verwoording. Maar toch blijft er bij mij soms de wrevel van een t trage sfeerfilm hangen. Te weinig rele actie breekt het evenwicht tussen uiterlijke en innerlijke spanning. Of, zoals Bram bedenkt bij een gesprek met Ben en Stan over het kussen: "Ik vond dat we stilaan het soort gesprek voerden dat ik tot vervelens toe tussen mijn oudere broer en zijn vriendin had gehoord." Inderdaad, het doorbomen remt te sterk het tempo. Zoals ook t mooie bewoording hier en daar -- zelfs in de dialogen -- naar hoogdravendheid, Leidt. Het verhaal zal me bijblijven vanwege de originele idee en de mooie (taal-)vondsten. Een beschrijving als: Ik fluister niets. Ik glimlach alleen. Niet dat ik mijn mond daar de opdracht toe heb gegeven. Als Ravenhaar voor me staat, met een bruidsjurk aan en een sluier in haar haar en witte linten, dan gaan mijn mondhoeken een eigen leven leiden. Zoveel is duidelijk laat de lezer glimlachend het boek dicht klappen
- Permalink:
- http://bibtest.howest.be/catalog/hws01:001930832