Het knettert in Jaspers hoofd.
- Type:
- boek
- Titel:
- Het knettert in Jaspers hoofd.
- Taal:
- Nederlands
- Uitgever:
- Mechelen : Plantyn, [s.d.]
- Paginering:
- [80].
- Plaatsnummer:
- SJS.LEESBOEK.GEEL.HEYD (SJS)
- Onderwerp:
- Buren
Verliefd zijn - Samenvatting:
- Jasper is met zijn mama verhuisd naar een straat waar hij nooit meer weg wil. Hij heeft het getroffen met zijn buren. Jasper kent ze bijna allemaal, en er gaat geen dag voorbij zonder dat hij er een paar gaat opzoeken. Bijna allemaal zijn ze een tikje kierewiet. Als Jasper met zijn moeder gaat verhuizen, heeft hij het al snel naar zijn zin. Hij heeft veel plezier met zijn buren die allemaal een beetje gek zijn en op zijn nieuwe school ontmoet hij het liefste meisje van de klas. Absurdistisch verhaal dat met veel vaart en humor is geschreven in een toegankelijke taal. De zwart-witillustraties in collagestijl sluiten qua stijl hier goed bij aan en ook het kleurige omslag is aantrekkelijk door de gekke koppen van de buren. Kinderen die al aardig kunnen lezen, zullen aan dit verhaal een paar uurtjes plezier kunnen beleven. In de verhaaltjes van Gil vander Heyden voor de basisschool staan meestal de relaties tussen kinderen centraal, maar in Het knettert in Jaspers hoofd komt de relatie met, Volwassenen aan bod. Jasper is net verhuisd naar de Axel ter Loopstraat. Voor hem zou de straat beter Van alles te koop heten, want ze is bijzonder interessant. Hij ontdekt telkens nieuwe huizen en bewoners en die zijn allemaal een beetje kierewiet. Hun buurvrouw slikt pillen als snoepjes, moeder en zoon dweil en bleekwater worden ziek als ze niet kunnen poetsen, de Brullers leven van ruzie, rond Swa en zijn dieren hangen enge verhalen, oma straat vergeet wel eens wat en ga zo maar door. Doorsneebewoners dus, met een originele uitblinker: mevrouw Letter. De statige, rijzige dame kan alleen betalen met bankbiljetten met een juiste letter op. Voor de kapper is dit een K, voor de supermarkt een S - Jasper bezoekt de huizen een voor een, maar het is maar de vraag of de lezers zijn bezoekjes even interessant zullen vinden. Behalve de locatie en Jasper zelf loopt er geen draad tussen de huizen. Van der Heyden kijkt binnen door de ogen van Jasper en registreert. Er gebeurt weinig en er is geen, Pointe aan de verhaaltjes, die lezen als afzonderlijke, korte portretten. Jasper zelf lijkt bovendien ook al zo'n portret: het negenjarige jongetje filosofeert in z'n eentje, observeert met een volwassen blik en glimlacht vaak erg wijselijk. De mooiste passages zijn wanneer hij echt een jongetje mag zijn. Dan gaat hij op de loop voor een opdringerig vriendinnetje of is hij verliefd op een klasgenootje. Maar ook hier zijn de verhaaltjes te kort en te weinig krachtig om de aandacht van jonge lezers vast te houden. Behalve de kleurrijke kaft zullen ook de tekeningen van Wout Olaerts hun nieuwsgierigheid waarschijnlijk niet wekken.
- Permalink:
- http://bibtest.howest.be/catalog/hws01:001930833