Morgen is hij weg.
- Type:
- boek
- Titel:
- Morgen is hij weg.
- Jaar:
- 2007
- Taal:
- Nederlands
- Uitgever:
- Mechelen : Plantyn, cop. 2007
- Paginering:
- 45, [2] : ill.
- Plaatsnummer:
- SJS.LEESBOEK.GEEL.RANS.07 (SJS)
- Onderwerp:
- Echtscheiding
Verdriet Kinderen - Samenvatting:
- Lena is het goed zat: de harde woorden van mama, de hatelijke stiltes van papa, de slapeloze nachten., En dan aan de ontbijttafel, zegt mama iets wat inslaat als een bom. Die zaterdag is niet als de andere zaterdagen..... Het huwelijk van de ouders van de 11-jarige Lena en de 8-jarige Stef is niet goed en zij vertellen hun kinderen dat papa een poosje vertrekt. De kinderen leren hun gesloten, stille vader voor het eerst enigszins kennen. In twaalf korte hoofdstukken wordt het eerste verwerkingsproces van de kinderen beschreven. Eenvoudig geschreven, maar emotioneel moeilijk verhaal. Geschikt voor kinderen die niet graag een dik boek lezen. Het gebruikte lettertype is vrij klein. Gellustreerd met kleine zwart-wittekeningetjes die de wanhoop en twijfel van het meisje goed weergeven. Lena is elf en haar broertje Stef zeven wanneer hun moeder op een zaterdagmorgen aankondigt dat papa weggaat. Lena betwijfelt of dit veel verschil zal maken, want papa is zo'n stille dat ze zelfs schrikt wanneer, Hij eens iets zegt. Maar dan beseft ze dat die zaterdag de laatste is dat papa thuis zal zijn, en ze bezint zich. Wat weten papa en zij van elkaar en waarom is dit zo weinig? Dit is een fijn verhaaltje dat heel realistisch en stapsgewijs Lena's gevoelens toont. Lena start vanuit een oppervlakkige en boze reactie, want mama's nuchtere mededeling komt wel heel ongelegen, zo op een vrije zaterdag. Daarna gaat ze vragen stellen en vergelijken met een vriendje in eenzelfde situatie. Ze graaft steeds dieper en ten slotte zoekt ze steun bij haar poppen om een en ander op een rijtje te zetten. Het is mooi hoe Van Ranst omzichtig, met groot kinderlijk aanvoelen en psychologisch doorzicht, Lena's bewustwording ensceneert. Mooi ook hoe hij in voorzichtige taal Lena en haar vader dichter bij elkaar brengt, en hoe ze elkaar in het poppenspel terugvinden. Het verhaal schetst een nieuw beeld van een relatie. Echtscheiding vanwege een te stille papa en t verschillende karakters hebben we in de kinderliteratuur, Nog niet zo uitdrukkelijk gehad, vermoed ik. Ook het schuldgevoel van Lena over afwezig verdriet, is opmerkelijk. Maar Do Van Ranst maakt het aannemelijk. Hij redeneert mee op Lena's niveau, zonder op de hurken te gaan zitten. Zinsbouw, structuur en taal zijn doorzichtig, zonder het t betuttelende, eenvoudige tintje. Achter Lena's nuchter gefilosofeer schuilt een heel breekbaar verhaal. De potloodtekeningen van Harmen van Straaten versterken de stilte achter de woorden nog. Door het thema en de filosofische invalshoek zullen vooral gevoelige kinderen en volwassenen zich aangesproken voelen
- Permalink:
- http://bibtest.howest.be/catalog/hws01:001930856