Kraai.
- Type:
- boek
- Titel:
- Kraai.
- Jaar:
- 2010
- Taal:
- Nederlands
- Uitgever:
- Wommelgem : Van In, 2010
- Paginering:
- [26] : ill.
- Plaatsnummer:
- BST.JEZELF ZIJN.T (SJS)
- Onderwerp:
- Anders zijn
Jezelf zijn
Eenzaamheid - Samenvatting:
- Kraai is zwart. Pikzwart. Iedereen is bang voor hem. Maar Kraai weet wat hij moet doen. Kraai heeft een plan.. Kraai voelt zich ellendig. Mees, Parkiet en Vink sluiten hem buiten vanwege zijn zwarte kleur. Kraai meent de oplossing te vinden in potten verf. Het inleefbare thema wordt op een originele manier vormgegeven met gevoel voor humor. De ommekeer op het einde is verrassend en voor kleuters geruststellend. Prentenboek met fraaie vrijstaande illustraties op glad papier over dubbele pagina's. Geraffineerd is het gebruik van een hoogspanningsdraad als een soort grondlijn; daardoor worden prent en tekst subtiel van elkaar gescheiden en is er een levendige, overzichtelijke bladspiegel ontstaan. De witte achtergrond accentueert daarbij het zwart van de grote kraai en de kleuren van de kleinere vogels. De (panto)mime van de vier vogels is duidelijk; vooral snavels en ogen spreken voor zich. Losvliegende gekleurde veertjes en bewegingslijntjes verhogen de dynamiek. De tekst bestaat overwegend, Uit korte zinnen en laat zich goed voorlezen. Verzorgde, doordachte uitgave. Kraai voelt zich eenzaam en wil aansluiting vinden bij een groep kwetterende vogeltjes (mees, parkiet en vink). Die schrikken van zo'n grote, zwarte vogel en spreken kwaad over hem ("Zelfs geen streepje kleur - Dat is niet pluis - Vast een gemene rover"). Kraai wil van zijn zwarte kleur af ("Ik ben een griezel") en beschildert zich achtereenvolgens als een mees, parkiet en vink. Het helpt natuurlijk niet: de zangvogeltjes vinden hem nog monsterlijker. Kraai huilt zijn kleuren weg. De vogeltjes keren bedeesd terug en denken dat kraai die monsterlijke mees, parkiet en vink heeft verjaagd ("Jij hebt ze weggejaagd met je stoere zwarte snavel en je donkere veren"). Kraai laat hen graag in die illusie en wordt als held verwelkomd in het clubje. 'Pikzwart', 'niet pluis', 'rover', 'griezel' - Hoewel dit prentenboek over een kraai die aanvaard wil worden bij een stel kleurige zangvogels uitgaat van de zwarte verschijning van, De kraai zelf, denk je als lezer al vlug aan onze interculturele samenleving en dan zijn woorden zoals daarnet opgesomd op zijn minst ongelukkig gekozen. Het was misschien niet de bedoeling van Leo Timmers om een verband te suggereren tussen zijn kraaiverhaal en culturele diversiteit, maar de associatie is onvermijdelijk en daar had Timmers toch moeten aan denken. Stel je voor dat dit prentenboek voorgelezen wordt in een klas waar kinderen van Afrikaanse ouders deel van uitmaken. Ook de 'oplossing', die ligt in de stoere verschijning van kraai, lijkt niet zo gelukkig met het oog op sommige publieke manifestaties van allochtone jongeren! Los van een link met de interculturele problematiek blijft dit verhaaltje nogal naef en weinig origineel. Het was misschien een mooie vondst om een kraai te contrasteren met zangvogeltjes, en Timmers brengt dat contrast op zijn kenmerkende manier knap in beeld, maar het thema 'kleuren' roept nu eenmaal gevoelige zaken op waar je als prentenboekauteur maar beter, Rekening mee houdt.
- Permalink:
- http://bibtest.howest.be/catalog/hws01:001931225