De depressie-epidemie : over de plicht het lot in eigen handen te nemen.
- Type:
- boek
- Titel:
- De depressie-epidemie : over de plicht het lot in eigen handen te nemen.
- Jaar:
- 2010
- Taal:
- Nederlands
- Uitgever:
- Amsterdam : Augustus, 2010
- Paginering:
- 332 p. : ill. dvd.
- Plaatsnummer:
- SJS.BOEK.607.322.DEHU.10 (SJS)
- ISBN:
- 9789045704302
- Onderwerp:
- Depressies
- Samenvatting:
- Hebben we het geluk in eigen hand? Een kritische blik naar de hulpverlening, de farmaceutische industrie en het maakbaarheidsidee. Nederland hoort tot de meest welvarende, vrije en gelukkige landen. Dat constateren wetenschappelijk onderzoekers van het geluk. Maar tegelijk zijn anti-depressiva de meest geslikte medicijnen. Talloos zijn de andere therapien, de zelfhulpboeken en de internetpagina's over depressiviteit. En deskundigen stellen dat depressie nog grotendeels onderbehandeld is. Is depressie een biologisch bepaalde ziekte die nu pas goed herkend en behandeld wordt? Praten de hulpverlening en de farmaceutische industrie ons psychische stoornissen aan? Of bracht de verzorgingsstaat mentale kleinzerigheid op grote schaal? Trudy Dehue bespreekt de geschiedenis van neerslachtigheid. Ze bestudeert de claims van de biopsychiatrie, analyseert de commercialisering van het psychiatrisch onderzoek en de inhoud van de anti-depressivareclame Depression is a disease we all know', zong de Britse, Zanger Bill Prichard halverwege de jaren '80. Dat zegt meer over de jaren '80 dan over depressies, een woord dat in onze tijd vaak gebruikt wordt om een modieuze kwaal mee te benoemen. Dat het dan eerder neerslachtigheid, somberheid en een tekort aan levenslust betreft, wordt gemakshalve verzwegen. Toen psychologe, filosofe en hoogleraar wetenschapstheorie Trudy Dehue (57) in de jaren '70 in een kinderpsychiatrische kliniek werkte, stond het woord depressie nog synoniem voor een hoogst uitzonderlijke ziekte die enkel volwassenen kon treffen. Later ging Dehue psychologie en wetenschapsfilosofie studeren en raakte ze gefascineerd door de problematiek rond depressies. Hoe komt het dat in een welvarend land als Nederland meer dan n miljoen mensen antidepressiva slikken? En dan worden de vele mensen die aan zelfhulp doen, nog niet meegerekend. Hoe kan het dat ondanks de vervulling van alle primaire levensbehoeften de somberheid toeneemt? Deze vraagstelling werd het uitgangspunt voor haar boek De, Depressie-epidemie: over de plicht het lot in eigen hand te nemen, waarin ze naar de historische veranderingen in de betekenis van depressie peilt. Dehue bouwt haar betoog vanuit een metaperspectief op, waarbij ze voornamelijk put uit Science and Technology Studies. Ook het werk van onderzoekers in het Euroscience and Society Network was een inspiratiebron. Haar studie werd in een heldere structuur met negen zeer bevattelijke hoofdstukken gegoten, waarin ze zich niet beperkt tot enkel de geschiedenis van het woord depressie. Ze neemt eveneens de vercommercialisering van de wetenschap onder de loep en houdt de antidepressivareclames en de door de overheid gefinancierde depressiecampagnes tegen het licht. De rol die overheid, wetenschap en farmaceutischeindustrie spelen in onze opvattingen over depressie en de diagnosticering blijkt niet min. In het hoofdstuk 'Verbeelding van depressie' maakt ze brandhout van de biomedische onderzoekers die tevens ondernemers blijken te zijn. Dat zij uit winstoverwegingen, Van de farmaceutische industrie de biologische determinatie van depressies benadrukken, is de zware en verontrustende beschuldiging die daaruit volgt. Momenteel is er immers nog maar weinig zeker over mogelijke biologische oorzaken. Hersenonderzoekers, genetici of moleculair biologen zijn absoluut nog niet eensgezind over de mogelijke lichamelijke oorzaken. Ook het beeld van de ziekte in reclames blijkt op weinig meer dan alleen maar symbolische weergaven van vermoedens te gaan. Trudy Dehue vertrekt vaak van een gangbare vooronderstelling over depressie, om die vervolgens onderuit te halen. Dat de verzorgingsstaat door overbetutteling verantwoordelijk zou zijn voor de toename van depressies is zo'n fabeltje dat ze met veel overtuiging uit de wereld helpt. In een ander hoofdstuk, 'Melancholin en depressies', overloopt ze de verschillende betekenissen van 'melancholie' en 'depressie' door de eeuwen heen. Kan Albert Drers 'Melencolia I' bv. als verzinnebeelding van de hedendaagse depressie beschouwd worden?, Uiteraard niet, aangezien de melancholie van toen niet vergeleken kan worden met depressies anno 2008. Dehue brengt haar wetenschappelijke beschouwingen op een overzichtelijke en leesbare manier. Het medische, psychiatrische vocabularium dat ze hanteert en de farmacologische details waar ze over uitweidt, blijven altijd goed gedoseerd. Met veel gevoel voor nuance ondermijnt ze de vele vooroordelen die als een molensteen rond de nek van depressieve mensen hangen. Haar werk eindigt - ondanks het loodzware onderwerp - op een positieve en bijna potische aandoende noot. Snelle oplossingen bestaan niet, maar bedachtzaamheid, rechtvaardigheid en toewijding kunnen wonderen doen. Haar aanbeveling om een kritische ingesteldheid en de wil om het lot in eigen handen te nemen, is na lezing van dit verhelderende, vulgariserende werk volstrekt aannemelijk. Warm aanbevolen, voor zowel depressieve als levenslustige lezers. Op de dvd spreekt Trudy Duhue een lezing uit rondom het thema uit het boek.
- Permalink:
- http://bibtest.howest.be/catalog/hws01:001932689
