Taal zonder mij.
- Type:
- boek
- Titel:
- Taal zonder mij.
- Jaar:
- 2007
- Taal:
- Nederlands
- Uitgever:
- Wommelgem : Van In, 2007
- Paginering:
- 150.
- Plaatsnummer:
- SJS.LEESBOEK.BLAUW.HEMM.07 (SJS)
- Onderwerp:
- Verloren geliefde
- Samenvatting:
- In Taal zonder mij vraagt Kristien Hemmerechts zich onophoudelijk af wie 'haar' Herman de Coninck nu precies was. Haar getuigenis wil ze echter geenszins opvatten als een zoveelste weduwenboek (ze viseert zelfs expliciet I.M. van Connie Palmen). Hemmerechts geeft bijgevolg geen smeuïge details, maar beperkt zich tot een hoogst persoonlijk verhaal, dat zelfs eindigt in een brief aan de overleden Herman. Ondertussen heeft de lezer kennisgemaakt met een aarzelende man, die geheel in beslag werd genomen door zijn werk, maar tegelijk een grote behoefte had aan aandacht en menselijk contact. Hemmerechts probeert een genuanceerd en veelzijdig beeld op te hangen van haar partner in zijn diverse rollen, van zijn levensgeschiedenis en zijn opvattingen. Opvallend daarbij is wel hoezeer de gedachte aan de dood het verhaal (en de geschiedenis van het personage) doordrenkt. Hemmerechts stelt zich bijzonder terughoudend op in het reveleren van details en emoties. De 'Herman' uit haar boek is daardoor hoofdzakelijk een personage van papier, en de vertelster tegelijk een intieme betrokkene en een min of meer onthechte observator. Typerend is wel hoe Kristien Hemmerechts haar persoonlijke relaas stoffeert met fragmenten uit de gedichten van De Coninck. Zij leest die versregels als de directe neerslag van autobiografische gebeurtenissen, als de weergave van emoties en overtuigingen. Hoezeer die leeswijze soms ook verhelderend mag werken, in feite doet zij fundamenteel afbreuk aan het oeuvre van De Coninck als een bij uitstek 'literair' gegeven: het 'zonder mij' uit de titel wint het daardoor voortdurend op de component 'taal'. In die zin vormt Taal zonder mij alleszins geen handleiding bij de poëzie, maar lijkt het boek integendeel een puur biografische, haast voyeuristische lectuur van deze gedichten te bestendigen., Taal zonder mij is door die aarzelingen tussen getuigenis en essay, tussen intimiteit en afstand, tussen relaas en literatuur misschien wel een zinvol, maar allerminst een noodzakelijk boek. Men kan weliswaar alle begrip opbrengen voor de wens van de auteur om te getuigen en met zichzelf in het reine te komen, maar of dat volstaat om een belangrijke tekst te realiseren valt toch te betwijfelen.
- Permalink:
- http://bibtest.howest.be/catalog/hws01:001944770