We gaan op avontuur!
- Type:
- boek
- Titel:
- We gaan op avontuur!
- Jaar:
- 2012
- Taal:
- Nederlands
- Uitgever:
- Wielsbeke : De Eenhoorn, 2012
- Paginering:
- [24] p. : ill.
- Nota:
- Een meisje laat haar fantasie de vrije loop tijdens een gure winterdag. Samen met haar speelgoed verkent ze een poollandschap, de zee, de woestijn en het oerwoud. Daarbij komen ze steeds in hachelijke situaties terecht.
- Plaatsnummer:
- BST.FANTASEREN.E (SJS)
- ISBN:
- 9789058387844
- Onderwerp:
- Fantaseren
- Samenvatting:
- Het uitroepteken in de titel glimt oranje op de kaft, alsof het wil zeggen: dit is niet zomaar een avontuur. En inderdaad: binnenin beleven Meisje en haar vrienden Strepenkat, Fantje, Poppemie, Piraat en Hobbelpaard het ene wilde avontuur na het andere. In het land van sneeuw en ijs ontsnappen ze aan de Verschrikkelijke Sneeuwman, op zee ontkomen ze op het nippertje aan een zeemonster, in de woestijn zijn ze de boze tovenaar te vlug af en in het oerwoud komen ze terecht in een woeste waterval. Telkens is het Meisje die voor de redding zorgt: zij hakt het ijs in stukken, roept de vogels te hulp, wrijft over de toverlamp en leidt het gezelschap veilig door de waterval. Dankzij haar komen ze veilig weer thuis, waar ze zich dicht bij elkaar nestelen en in slaap vallen. Het verhaal op zich is weinig bijzonder, het is meer een opeenstapeling van losse fragmenten dan een stevige constructie. De spanningsopbouw is stereotiep. Ook stilistisch heeft de tekst weinig te bieden. Het geheel is te gemaakt en mist de sprekende eenvoud en de klankrijkdom van een klassieker als Wij gaan op berenjacht (Helen Oxenbury en Michael Rosen). Het opvallendst zijn de illustraties. Al op de kaft trekken de wervelende compositie en felle kleuren de aandacht; verschillende figuren lijken gevangen in een wervelwind. De schutbladen versterken het avontuurlijke karakter: met hun bruine tinten lijken ze op een oude schatkaart. Ook binnenin schreeuwen de felle kleuren en dynamische composities om aandacht. Toch roept de tekenstijl controverse op: de gezichten ogen vaak verkrampt en zelfs afschrikwekkend of angstaanjagend (zoals het gezicht van Piraat). Dit laatste geldt ook voor sommige scènes, zoals bij de Verschrikkelijke Sneeuwman, waar je recht in zijn muil met vlijmscherpe tanden staart., Het sterkst zijn de wisselende perspectieven: je kijkt met de vogels mee als die het schip optillen en voelt je klein en onbeduidend als je de boze tovenaar boven je uit ziet torenen. Als de vrienden door de waterval worden meegesleurd, versterken vaartlijnen het effect. De illustratrice heeft ook een bijzonder rijk kleurenpalet. Elke prent wordt getypeerd door een overheersende kleur die in talrijke schakeringen is aangebracht: blauw voor de zee, geel voor de woestijn, rood voor de grot en groen voor het oerwoud. Op de laatste prent contrasteren de lichte tinten van het slapende gezelschap fraai met het nachtelijke blauw op de achtergrond, waar herinneringen aan hun avonturen opdoemen. Die nodigen alvast uit om het boek nog eens te bekijken, iets wat veel kleine kijkers meteen zullen willen doen. [Jan Van Coillie] Copyright (c) Vlabin-VBC2013Bron: http://www.deleeswelp.be
- Permalink:
- http://bibtest.howest.be/catalog/hws01:002306122
